Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019



Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ

Μια φορά και έναν καιρό ένας νεαρός λύκος, ζούσε μαζί με άλλους σε μια αγέλη, μέσα στο δάσος.
Θέλησε να γίνει αρχηγός της αγέλης, στη θέση του αρχηγού αλλα νικήθηκε παρόλο που ήταν νεότερος. Νικημένος και ντροπιασμένος, έφυγε από την αγέλη. Ήταν όμως πολύ δύσκολο, να βρει τροφή μόνος.
 
  Ένα κοράκι είδε τον μοναχικό λύκο, και άρχισε να τον ακολουθεί. Τα κοράκια συνηθίζουν να ακολουθούν τους μοναχικούς λύκους, βοηθώντας τους να βρουν τροφή ξέροντας, ότι κάτι θα μείνει και για αυτά. Ο λύκος ψάχνοντας για τροφή, βγήκε από το δάσος και έφθασε σε ένα λιβάδι, όπου βοσκούσε  ένα κοπάδι με πρόβατα.

Του λύκου τα σάλια άρχισαν να τρέχουν βλέποντας τα πρόβατα.
- Α! εδώ θα βρω φαγητό, ειπε και άρχισε να παραμονέυει, μήπως και κανένα προβατάκι, απομακρυνθεί από το κοπάδι και το αρπάξει.
 Όμως τα σκυλια του κοπαδιού, μύρισαν τον λύκο, και άρχισαν να τον γαβγίζουν και να τον κυνηγούν. Τρέχει, τρέχει ο λύκος να γλυτώσει και αφού απομακρύνθηκε, ξάπλωσε να ξεκουραστεί.


Άλλη μια μέρα πέρασε χωρίς να φάει κάτι. Αποκαμωμένος όπως ήταν τον πήρε ο ύπνος. Το κοράκι όμως πάνω, σε ένα κλαδί δέντρου κοίταζε γύρω, γύρω μήπως και δει κανένα ζώο. Ξαφνικά βλέπει ένα αγριογούρουνο, να βόσκει παρά πέρα, και άρχισε να φωνάζει.
- κρα! κρα! ξύπνα!
 Ο λυκος ξύπνησε, και σιγά σιγά ζύγωσε το αγριογουρουνο που έβοσκε αμέριμνο. Κάποια στιγμή όμως είδε τον λύκο, και άρχισε να αγριεύει, και να ετοιμάζεται να τον ορμήσει. Ο καημένος ο λυκος σκέφτηκε πως δεν θα μπορέσει, να το νικήσει και έφυγε σιγά σιγά. 
 -τζίφος! νηστικός και σήμερα είπε. Εξαντλημένος όπως ήταν έγειρε, κάτω από ένα δέντρο, και το κοράκι πάνω σε ένα κλαδί.

 Εκεί που είχε χάσει κάθε ελπίδα, άκουσε το κοράκι να τον φωνάζει.
- κρα! κρα! ένας λαγός! Τρέχει ο λυκος με όση δύναμη του είχε απομείνει, και χραπ τον έπιασε.
 Έτσι ο λυκος έφαγε μετά από μια εβδομάδα, έφαγε και το κοράκι. Πήραν ξανά τον δρόμο, και κάπου εκεί συνάντησαν μια λυκαινα, που ήταν και αυτή μόνη. Ο λυκος σκέφτηκε πως αν κυνηγούν και οι δυο,θα είναι πολύ πιο εύκολο να βρίσκουν τροφή. Η λυκαινα δέχτηκε και έτσι συνέχισαν μαζί....






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Η ΚΑλΩ ΚΑΙ Η ΜΑΡΩ Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια χήρα μάνα, που΄χε μια θυγατέρα και μια προγονή. Τη θυγατέρα της την έλεγαν Κάλω και την ...